اپنویسی یک عمل فکری میباشد. تحت عنوان طراحی اپلیکیشن بشر ما حقیقتا در پندار بهتر شغل می کنیم. البته حقیقت این میباشد که اگرچه ما ذاتا تک تک روز را صرف اعمال آن نمیکنیم، ما در تامل کردن تنبل هستیم. توان مراقبت تمرکز در اشخاص متعدد میباشد.
علائم آن دربرگیرنده خیره شدن به شیت، به تعویق پرت کردن حل اختلال، تغییر و تحول میان تبهای مرورگر، و مرور اجمالی StackOverflow برای یافتن جواب است. اینها نشانهایی میباشد که نماد می دهد شما محدودیت خیالی را تجارب می کنید و نیاز به کشف کردن راهی از روش آن دارید.
در حالی که اپلیکیشننویسی میکنید خسته میشوید و می پندارید حقیقتا انرژی فیزیکی خویش را مانند ورزش کردن میسوزانید. وقتی که انرژی خیالی ما یحتاج خویش را به فعالیت نگیرید، به مشقت میتوانید متمرکز بمانید. البته این شغل همچون رفتن به ورزشگاه میباشد، هر چه بیشتر آن را اجرا دهید قدرتمندخیس خواهید شد.
ناتوانی در اینکه خودتان تصور کنید
زمانی شما مطالب جدیدی را خاطر میگیرید، ممکن میباشد به راحتی در گیر عدم داشتن علم و تجارب برای داشتن عقاید خویش را حس نمائید. خلاقیت یا این که ایفا/اعلام کردن چیزهای نادرست به حیث مخاطرهآمیز میاید.
یک هراس ذاتی از خطا کردن در تمامی ما وجود دارااست. زمانی این واهمه از نادرست بازدارنده اکتشاف و کنجکاوی شما می گردد، در واقع شما توانگری پیشرفت علم درست، دانشی که از تجربیات و "ناکامی" به دست میاید را خفه میکنید. زمانی شما مدام نیاز به ایده ها یک آموزگار، یک بلاگ دوستداشتنی، یک تمرین عالی یا این که جواب مطلوب کتاب درسی دارید، پس حقیقتا علم حرفه ای در نرم افزارنویسی را ندارید.
شما می بایست عقاید و ایده ها خویش را در ارتباط با آنچه فعالیت مینماید و آنچه شغل نمینماید تقویت فرمایید. شما می بایست فهم و شعور نمایید چرا میپندارید راهکارتان عمل مینماید و مزایای آن چیست. شما نیاز به دیدهاندازی دارید که بالاتر از بدیهیات میباشد. شما می بایست بتوانید ادله نمایید و طریقه جدیدی را دستیابی فرمایید.